Rouwteksten

G01
de zee
is intens
de zee
geeft je kracht
de zee
is voor tranen
altijd heel zacht

G02
De zee
rustpunt in mijn bestaan
Daar kan ik
dromen en verlangen
en mijn ziel
op golven laten varen

G03
Lieflijker dan een bloesemblad
Dat geurend aan zijn knop ontviel,
Ademt haar wezen door de ziel,
Van hen die zij heeft liefgehad.

G04
Je bent niet meer daar waar je was
maar overal waar wij zijn.

G05
We staan niet altijd stil bij het woord samen
maar het is een groot gemis als samen
uit het leven is.

G06
en als onze aardse last
met de wereld zal vergroeien
zal uit jou een bloempje bloeien
een viooltje, dat staat vast

G07
Hoe zou het zijn
als men plotseling verdwijnt
zou er een lege plek zijn op de aarde
een lege plek ergens in een hart
of
is het zo
dat men verdwijnend
ergens
de juiste plaats vult op de aarde
de juiste plek vindt in een hart

G08
De letters van jouw naam
staan in ons hart geschreven.

G09
Diep in de nacht
vertelt water verhalen
en daar wil ik naartoe
om een droom te gaan halen.

Daarna zal ik slapen
gewiegd door de wind
tot morgen de wereld
opnieuw begint

G10
Liefde gaat nooit voorbij
ook al sta je niet
meer naast mij.
Door de hemel heen blijf je nabij…
Onze harten altijd
zij aan zij.

G11
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom

toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom

en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was

G12
Life isn’t about waiting
for the storm to pass
it’s about learning
to dance in the rain

G13
Moedig en met liefde vertrokken naar de sterren

G14
de stille Stilte
stilt
mijn luidruchtige gedachten

de stemmen in mijn hoofd
welke van alles verwachten

de stille Stilte
ze klinkt zo goed

terwijl ik naar haar luister
treed ik haar tegemoet

G15
Als een klaproos wiegt ze
teder op de wind,
totdat een milde storm
haar tijd gekomen vindt.

G16
Oud worden is mooi,
oud zijn is moeilijk.

G17
Lieve Naam, mama en oma,
We hadden je nog vele
gezonde jaren gegund.
We dragen je mee in ons hart
en zullen je erg missen.
Levenswijsheid, kracht en
liefdevol vertrouwen laat je
achter bij jouw kinderen
en kleinkinderen.

G19
Both light and shadow
are the dance of love

G20
Afscheid nemen is
met zachte handen
wat voorbij is, samenvouwen
en verpakken in kostbare gedachten
ter herinnering aan haar.

Haar trots, haar kracht
haar liefde voor het leven
haar moed, zo sterk
ze heeft er alles voor gegeven.

Al heeft zij ons nu verlaten
zij laat ons niet alleen
Al moeten we haar nu loslaten
zij is altijd om ons heen.

G21
je was op jezelf
maar stond klaar voor iedereen
niets was jou ooit teveel
in de harten van zovelen

G22
een dag zonder wij of jij
maar in gedachten

samen
wij
in water en wind
in weten, vergeten

In altijd samen
nooit minder dan we waren.

G23
Ik ga alvast, want ik ben zo moe,
maar weet je wat ik doe?
Ik laat hier en daar een lichtje aan,
dan hoef je straks, als jij ook komt,
niet door het donker te gaan.

G24
Je kan tranen huilen
omdat zij er niet meer is
of je kan glimlachen
omdat zij geleefd heeft

Je kan je ogen sluiten
en hopen dat zij terugkomt
of je kan je ogen openen
en kijken naar wat zij achterliet

Je kan leeg zijn omdat je haar niet kan zien
of je kan vol zijn van liefde
die je met haar gedeeld hebt

Je kan je rug toekeren naar morgen
en in gisteren leven
of je kan gelukkig zijn morgen
omdat gisteren er was

Je kan huilen, je geest sluiten, leeg zijn
en je rug toekeren naar alles
of je kan doen wat zij wilde dat je deed
lachen, liefhebben, verder gaan
en haar voor eeuwig laten leven in je hart

G25
Weggaan maakt niet veel geluid
niet meer dan herfstbladeren
die opstuiven in de wind
de boom blijft verweesd achter
nu zijn stem op het tuinpad ligt
en geluiden dempt
haast onhoorbaar
je voetstappen
die zich verwijderen
alleen die achterblijft
weet hoe afscheid klinkt

G26
In mijn hoofd zitten dingen,
veel dingen van toen.
Je lach en je woorden,
je knuffels, je zoen.

In mijn hart zit een plekje,
een plekje voor jou.
Vol heimwee en liefde, omdat ik van je hou.

In mijn hart zit een leegte,
die leegte ben jij.
Het gemis is zo voelbaar,
zo voelbaar dichtbij…

G27
maar de tijd verstrijkt
en ik troost me
met de gedachte
dat telkens als ik aan je denk
je weer even bij me bent

G28
‘n beetje
sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf
‘t is vreemd, maar die vergeet je
het is je dikwijls zelfs ontgaan
je zegt ik ben wat moe
maar op ‘n keer dan ben je aan
je laatste beetje toe

G29
Voor ons ben je niet verdwenen
maar heb je een eigen plaats.
In ons hart, in de sterren en de maan,
we missen je…

G30
Ga maar en laat los.
Je leven hier op aarde is voltooid,
je hebt geleerd wat je hier mocht.
Je hebt gegeven wat je van binnenuit te geven had.
Nu mag je in vrede het “Nieuwe leven” binnen gaan.

Ga maar en laat los.
Je hebt geleden en gestreden,
je hebt gegeven en ontvangen,
je hebt liefgehad en losgelaten,
je hebt vreugde gekend en verdriet.
En door dat alles werd jij
de mens die je geworden bent.

Ga maar en laat los.
Je hebt een stille winst behaald op wat je hier,
op aarde te doorleven kreeg.
Je bent opgegroeid door stormen heen,
je bent gerijpt
en wij, wij lazen de wijsheid
die in jou rijpen mocht
aan je ogen, aan je woorden af.

Ga maar en laat los.
Je hebt niet voor niets geleefd
en daarom zul je nu het licht
van de vrede zelf aanschouwen mogen.
Je zult herschapen worden
door de liefde zelf,
je zult je eindelijk thuis
geborgen weten.
Ga maar, en laat los.

G31
In je hart leven mensen
die daar helemaal thuis zijn
en die blijven daar wonen
ook als ze er niet meer zijn

G32
Het was niet altijd makkelijk,
maar als het kunnen zou,
koos ik ondanks en dankzij alles,
elke dag opnieuw voor jou!

G33
Herinneringen verbinden wat het oog niet meer ziet.

G34
Samen plezier, samen op reis
samen een éénheid, samen eigenwijs
samen kwaad en samen goed
samen verdriet en samen weer moed
nu verder zonder hem, dat doet pijn
te weten nooit meer samen te zijn

G35
Ook het water heeft een stem
Slechts wij zijn sprakeloos…

G36
Er is niets dat voorgoed verdwijnt
als men de herinnering bewaart.

G37
Je hebt zo dapper gestreden
tot aan de allerlaatste zucht
mijn kusjes gericht aan jou
gaan nu met liefde in de lucht

G38
Jouw vleugels waren klaar, maar ons hart nog niet.

G39
veel geleden, moegestreden
eindelijk bevrijd
weggegleden uit het heden
naar een pijnloze tijd

G40
ik heb je bij de hand
voor ons ligt de toekomst
in de verte de schim van je schip
de wind haalt aan
het wordt kil
je hand laat me los
maar ik voel hem nog stevig in de mijne

G41
Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.

G42
Ik zie je in de sterren
Ik hoor je in de wind
Al ben je niet meer hier,
er is een plekje in mijn hart
waar ik jou voor altijd vind.

G43
Afscheid nemen is oogsten
wat jij gezaaid hebt in jouw leven
aan liefde en goedheid die je anderen hebt gegeven.

Het is het verzamelen van de kostbare schatten van jouw wezen;
dit is wat jij ons nalaat, jouw testament;
hiertoe ben jij gekomen, hiertoe was jij bestemd:

om deze mens te worden,
door ons gezocht en gekend,
uniek, bijzonder, enig in wie je bent.

Afscheid nemen is jou toevertrouwen aan de Ene,
die zag hoe jij streed en vocht, die zijn hand naar jou heeft
uitgestrekt en jou in je sterven zocht.

jou laten gaan in liefde
In dankbaarheid om wie je was en voor ons altijd zult zijn,
gunnen wij jou nieuw leven, voorbij al ‘t vechten, voorbij alle pijn

wij geven jou uit handen,
leggen je in Gods omarmende barmhartigheid;
dat je hier mag rusten in vrede, tot voltooiing gebracht en bevrijd.

G44
Boven de wolken
moet de vrijheid wel
grenzeloos zijn.
Alle angsten, alle zorgen
blijven daaronder verborgen.
Dan wordt wat hier groot
en belangrijk is,
plotseling onbelangrijk
en klein.

G45
Sterven is verhuizen van de wereld naar het hart van de mensen die van je houden. Daar leef je verder.

G46
Bloemen vol dartelende vlinders en wind,
die zachtjes ruist door de bomen.
Ik zie mijn bloementuin en weet
de tijd van rust is nu gekomen.

G47
Wanneer je verdrietig bent,
kijk dan opnieuw in je hart
en zie dat je huilt
om wat je vreugde schonk.

G48
een engel
een bengel
ze was het allebei
stralend
oprecht
zij maakte ons blij
dag lieverd tot ziens in de hemel

G49
Het was de Liefde,
die het aardse lichaam
ten hemel deed zweven,
zij deed de heuvelen dansen
en bond de bergen vleugels aan.

G50
Als er ooit een dag komt
dat we niet samen kunnen zijn,
houd me dan in je hart,
daar zal ik voor altijd blijven.

G51
laat me vrij
als ik niet meer ben
dan zal ik gaan
door zee gedragen
op vlokkend schuim
van buigende golven

er boven de
vogels

gespreide vleugels
tegen azuur
en wind en stroom
voeren me mee
langs het voorbij

op laatste vaart
naar het waarom
naar vrij….!

G52
Mijn liefde blijft aanwezig
zal niet worden uitgeblust.
Er is geen hand meer in de mijne
geen mond meer die mij kust.
Geen lach meer in de verte
geen streling door mijn haar.
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar.

G53
Boven de wolken,
moet de vrijheid wel grenzeloos zijn.
Alle angsten, alle zorgen,
blijven daaronder verborgen.
Dan wordt wat hier groot en belangrijk is,
plotseling onbelangrijk en klein.

G54
Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar
een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor
een lange reis.

Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet.

Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.

Zul je voorzichtig zijn?

G55
Blijf niet bij mijn graf
met je verdriet.
sta hier niet stil.
blijf hier niet.
ik ben niet dood.
kijk om je heen
tot je me ziet

op een stille wintermorgen:
volg de vogels in hun vlucht,
zie de zee en voel de golven,
volg de wolken in de lucht.

Op een middag in de zomer,
in het lachen van een kind,
in het zonlicht op het koren,
in de rimpeling van wind.

G56
Zee rustpunt in
mijn bestaan
daar kan ik
dromen en verlangen
en mijn ziel
op golven laten varen

G57
Toen wij op (dag)
zagen hoe jij daar zo rustig lag,
verlost van pijn, verlost van angst
want voor de dood zijn we ‘t bangst.
Die angst voor de dood is niet verdiend:
Hij heeft gehandeld als een vriend,
hij heeft je zachtjes in slaap gesust.
Geen pijn, geen angst, tenslotte…rust.

G58
Geniet van het leven
Geef die glimlach of dat compliment
Geniet met volle teugen
Zorg dat je gelukkig bent
Geniet van alles wat het leven biedt
Want al denk je dat morgen je wordt gegeven
Zeker weten doe je het niet

G59
De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen.
En iedereen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien,
zo heeft de aarde ons geleerd
dat al wat sterft zal bloeien.

G60
Haar wereld was wat kleiner
Zonder woorden toch intens
Haar wereld was wat anders
De wereld van…
Een prachtig mens

G61
He was a traveller, a sailor, a captain in heart and soul, now starting his last journey.

G62
Ik heb mijn moeder niet verloren,
daarvoor gaf ze mij teveel.
Wat ze zei, dat blijf ik horen.
Van wat ik ben is zij een deel.
Ik kom haar overal nog tegen,
in wat ik doe en wat ik laat.
Zij was en blijft voor mij een zegen,
waarvan het spoor nog steeds verdergaat.

G63
En als ik dood ga
huil maar niet
ik ben niet echt weg
moet je weten
‘t is maar een lichaam
dat ik achterliet
dood ben ik pas
als jij me bent vergeten.

G64
Het leven is als sneeuw
je kunt het niet bewaren
Troost is dat jij er was
uren, dagen, jaren

G65
Liefde houdt je in leven
ook als je er niet meer bent

G66
Zeg me dat het niet zo is……
Zeg me dat het niet zo is……
Zeg me dat het niet waar is!

G67
Als iets liefs je verlaat,
blijft de liefde over.

G68
Het mooiste wat je kunt achterlaten
zijn sporen van liefde.

We laten je los, intens verdrietig,
maar voor altijd verbonden.

G69
Weet je wat de hemel is?

De hemel, dat is alle plaatsen
waar wij ooit gelukkig geweest zijn,
dat zijn alle dingen
die wij graag gedaan hebben,
dat zijn alle woorden
die wij graag gehoord of zelf gesproken hebben.
Ons lichaam zal weer stralend en gaaf
en jubelend zijn;
geen pijn meer, geen beklemming, geen onrust,
alleen maar blijdschap en vrede.
En wachten op de achtergeblevenen
tot zij ook tot de vreugde
en het blije samenzijn herboren worden.

G70
Treur niet om mij
Straks bloeit weer de jasmijn
en geurt de kamperfoelie
Erger zou het wezen
als zij verdwenen waren
en ik er nog zou zijn …
Dag lieve allemaal …

G71
Bezige handen, nu gevouwen en stil.
Een leven lang gegeven, dat was je wil.
Je strijd is gestreden,
vol zorg en moed.
Verbazingwekkend krachtig.
‘t Is op. Zo is het goed

G72
Haar stoel is leeg;
haar stem is stil …
Wie haar gekend heeft,
weet wat dat zeggen wil.

G73
Tot het laatste toe wilde je leven,
Door je sterke wil hiertoe gedreven.
Je geest nog op volle kracht,
Maar over je lichaam had je geen macht.

G74
Je wereld werd kleiner
Beelden gingen vervagen
Gedachten vulden je dagen.
Het is goed zo

G75
Waar ik ga
Kom ik je tegen
Ik zie je, hoor je, voel je nog bij mij
Van de golven in de zee
Tot aan een schelpje in het zand
Dat ben jij

G76
Als een regenboog vol kleur
Als een zonnetje zo fel
Een herinnering zo dierbaar
In gedachten geen vaarwel

G77
Donker en licht raken elkaar,
en op het raakvlak staat de regenboog,
veelkleurig … als een belofte…

G78
Liefde begint met een glimlach,
groeit met een kus en eindigt met een traan.

G79
Je moeder blijft je moeder
zo eigen en vertrouwd
je wilt haar niet graag missen
omdat je van haar houdt
Maar eens dan komt de dag
dat je haar moet laten gaan
je verstand zegt dat het goed is
maar in je ogen blinkt een traan

G80
ik weet niet wat het is
maar er is iets mis
hoe zou dat komen
laat me nu maar gaan achter de meeuwen aan
en mijn vage wensen
ik wil terug naar de kust heel ongerust
zoek ik de weg naar de kust

G81
Amper in de herfst van zijn leven
is niet een blad, maar een boom gevallen.

G82
Weinig nemen en veel geven
Altijd hartelijk en warm
Als de mensheid zo zal zijn als jij
Was de wereld niet zo arm

G83
Het einde van compleet samen zijn
en het begin van een mooie liefdevolle herinnering.

G84
Leven is afscheid nemen, afscheid nemen is leven.

G85
Want evenals de rivier en de zee
zijn leven en dood één

G86
Sterk zijn betekent soms
dat je op moet geven
Het betekent soms een traan
Sterk zijn betekent soms
dat je niet naar meer moet streven
Het betekent soms
dat je het moet laten gaan

G87
Er loopt een regenboog
van jou hart naar dat van mij
Je bent dan nu heel ver
maar toch ook heel dichtbij

G88
Mijn wereld werd langzaam wazig en steeds kleiner,
het werd mijn “eigen wereld”.
Soms zag ik iets bekends of voelde ik iets vertrouwds,
dan was het weer even als vanouds.
Wij samen.

G89
Meneer Alzheimer, valt erover te praten?

er is meer dan genoeg om mee te nemen
pak mijn angsten, mijn wanhoop en verdriet
pak ze, ik zal ze echt nooit claimen
maar al het mooie, neem dat niet

pak mijn geld, mijn leugens en mijn ruzies
en mijn iets te vaak verongelijkte toon
maar laat aan mij een paar illusies
en de liefde voor mijn meiden met wie ik samen woon

G90
Haar werk, haar kracht,
haar interesse voor het leven,
haar moed, zo sterk,
ze heeft er alles voor gegeven.

G91
Mijn agenda was vol, haalde alles uit het leven
Mijn leven was mijn werk en tevens mijn passie
Mijn liefdes waren mijn naasten
om het leven mee te vieren
Mijn agenda is nu te vroeg leeg,
dus vier het leven in de geest zoals ik dat deed

G92
Als ik dood ben treur maar niet
Ik ben niet echt dood moet je weten
Het is mijn lichaam dat ik achterliet
Dood ben ik pas als je mij bent vergeten

G93
Wat is sterven anders
dan naakt staan in de wind
en smelten in de zon?

G94
Wij hebben veel van je geleerd,
je leerde ons alleen niet,
wat het is om je te moeten missen

G95
Als het leven niet meer gaat zoals gehoopt,
als veel je wordt ontnomen,
als je moet toelaten dat een ander je verzorgt,
als het leven niet meer jouw leven is,
dan komt de tijd dat het einde goed is.

G96
Afscheid nemen bestaat niet…

G97
Nooit meer je stem.
Nooit meer je lach.
Nooit meer samen genieten
van een mooie dag.

Je handen hebben voor ons gewerkt,
je hart heeft voor ons geklopt.
Om wat je was, zijn we dankbaar,
om je heengaan treuren wij.

Niets is meer hetzelfde in ons leven
Maar het houden van jou
en alle herinneringen zijn gebleven…

G98
Vandaag viel er een wolk uiteen.
Hij scheurde aan de randen.
Stukjes braken vrij, waaiden weg, losten op
En niets is er gebleven dan
De hemel zover mijn blikken reiken.

G99
Sta hier niet bij mijn graf vol van verdriet.
Mijn ziel is niet hier, ik slaap hier niet.
Je herkent me aan de zomerwind op het strand,
ziet mij als de glinstering in het zand.
Ik ben de ochtendzon op het gouden koren,
de merel die zingt bij het ochtendgloren.
De beschermende hoed tijdens je wandeling,
gedurende de jaargetijden in verandering.
Als je de volgende morgen ontwaakt,
ben ik de hond die kwispelt met zijn staart.
Ik ben het gouden licht rondom de avondzon,
de ster die de weg wijst naar de bron.
De goddelijke bron van het aardse bestaan,
van waaruit wij allen ons levenspad begaan.
Mijn ziel is dichterbij dan je denkt.
Mijn ziel vind je in alles wat je herkent.

G100
Liefde begint met een glimlach,
groeit met een kus
en eindigt met een traan.
Denk aan mij zoals ik was
en niet zoals ik ben geworden.

G101
Te jong en volop in het leven
mocht jij je dromen niet meer beleven.
Je werklust, liefde en glimlach op je gezicht,
blijven voor altijd in ons geheugen gegrifd.
Ze zal in vrede rusten.

G102
Leef met de gedachte
dat het begin geen einde is,
maar het einde
het begin van alles is.

G103
Als het leven niet meer gaat zoals je had gehoopt,
Als je zoveel wordt ontnomen.
En het leven niet meer leven is,
Dan komt de tijd dat je erin berust
dat het einde gekomen is

G104
Een leven vervliegt……… de herinnering blijft.

G105
Jouw heldere licht blijft altijd in ons hart schijnen.
Je licht ging uit, je stralen schijnen door,
we zijn er door geraakt en warmen ons nu
aan het schijnsel van je ziel.
De gloed van de avond, het zonlicht verdwijnt,
wij lopen nu allen in jouw lantaarnlicht dat schijnt.
Jouw kaars zal altijd blijven branden.

G106
Als opstaan zoveel pijn doet,
wil ik liever slapen gaan.
Mijn ogen sluiten,
het sterven laten gaan…

Als het leven zo gemeen is,
waarom sta ik dan vooraan?
De laatste die echt dood wil,
maar toch daar staan…

Ik voel me misplaatst.
Opstaan doet zoveel pijn,
laat mij maar eeuwig slapen gaan.

G107
Te jong en volop in het leven
Mocht jij je dromen niet meer beleven.
Je werklust, liefde en glimlach op je gezicht,
Blijven voor altijd in ons geheugen gegrifd.

G108
Degene die ik lief heb, verlaat ik
om degenen die ik lief had terug te vinden

G109
In liefde losgelaten, in licht ontvangen.

G110
Geen verdriet
omdat ik er niet meer ben.

Glimlach
ik heb een mooi leven gehad.

G111
Huil niet omdat ik er niet meer ben,
maar glimlach omdat ik er was

G112
Groot was zijn liefde
groot het verdriet
mooi de herinneringen
die hij achterliet.

G113
Geluk zit in kleine dingen….
als je er maar oog voor hebt

G114
Er is niets dat voorgoed verdwijnt
als men de herinnering bewaart…

G115
Herinner mij,
maar niet in sombere dagen.
Herinner mij, in stralende zon,
Hoe ik was toen ik alles nog kon.

G116
Ik zit en ik dacht
Ik zit en ik wacht
Nu ben ik het wachten moe
En sluit met een glimlach mijn ogen toe

G117
De letters van je naam staan in ons hart geschreven.Wij dragen je met ons mee voor altijd in ons leven.

G118
Er was altijd:
Zoveel liefde,
Zoveel gezelligheid,
Zoveel dankbaarheid,
Alles wat we nu hebben zijn
zoveel mooie herinneringen.

G119
Ik vind het veel fijner als de zon schijnt.
Ik hoef niet te zwemmen,
de warmte is genoeg.

G120
Ik kijk naar de sterren
En daar zie ik jou
Weet jij daarboven
Hoeveel ik van je hou?

G121
Ik was je al verloren
nog voordat het einde kwam.
Ik was je al kwijt
voordat de dood je leven nam.
Ik was je al aan het zoeken
ook al was je nog nabij.
Want door Parkinson
ging het leven aan je voorbij.

G122
De strijd is gestreden,
Met telkens nieuwe moed,
Verbazingwekkend krachtig
Het is nu op,
Zo is het goed.

G123
Omdat er liefde is
bestaat er geen voorbij.
In alle eeuwigheid ben jij.

G125
Vandaag kom ik even bij jou
heel dichtbij voel je mij
ik mag jou dan ook zeggen
geen zorgen
de engelen staan aan mijn zij
Ik ben niet ver
slechts een fluistering hier vandaan
je hoeft mij enkel maar te roepen
en ik kom naast jou staan.

G126
Heilzaam was je voor mij.
Een lichtbaken,
toevluchtsoord.

Je lichaam is niet meer hier,
maar toch voel ik je
nog dicht om mij heen.

In wat ik zeg en doe,
vlieg jij voor mij uit
als een vlinder van licht.

Zodat ik vérder kan gaan
in jouw lichtspoor.

Cirkelend langs de hemel,
veelkleurig en vrij.

Als een vlinder van licht.

G127
Gekoesterd in mijn hand
In mijn hart draag ik jou
Een herinnering voorbij de tijd
Voorbij de leegte en de kou

In liefde en in warmte
Mijn verdere leven lang
De snaar van de verbinding
De afdruk van houden van

G128
Van de toekomst afgesneden,
een eiland in een zee van tijd.
De storm die opstak zonder reden
en leerde van de eenzaamheid.

De woorden die ik niet wil horen
komen mij onwerkelijk voor,
want al lijkt de hoop verloren,
de liefde leeft nog altijd door.